Ivan Iko Buljan legenda je dva kluba, splitskog Hajduka i nemačkog Hamburger Šport Ferajna. Bio je član najboljih generacija ova dva tima i zapaženim učinkom dao veliki doprinos u njihovim istorijskim rezultatima.

Prve fudbalske korake napravio je u malom lokalnom klubu Mračaj iz Runovića u imotskoj opštini, gde su počeli i drugi kasnije veliki fudbaleri poput Ivana Gudelja i Zvonimira Bobana.

U Hajduk prelazi 1967. godine na čuveni Stari plac, tadašnji stadion „Majstora s mora“ i postaje član čuvene Zlatne generacija koja je sedamdesetih godina osvojila četiri uzastopne titule prvaka Jugoslavije i pet puta zaredom bila pobednik Kupa Maršala Tita.

Iko Buljan učestvovao je u gotovo svim najvećim uspesima Hajduka tih godina i postao standardni član reprezentacije Jugoslavije.

Sa nacionalnim timom bio je učesnik Svetskog prvenstva u SR Nemačkoj 1974. i Evropskog šampiona dve godine kasnije u Beogradu i Zagrebu.

U izboru zagrebačkog Večernjeg lista 1975. godine proglašen je za najboljeg jugoslovenskog fudbalera.

Bio je u to vreme jedan od najboljih defanzivnih igrača ne samo Jugoslavije, već i evropskog i svetskog fudbala. Mogao je podjednako uspešno da igra na poziciji beka, libera i u veznom redu.

Dolazak u najveću nemačku luku

Sve su mu to bile reference za prelazak u najveću nemačku luku 1977. godine. Oblači dres Hamburga i počinje da piše novu istoriji ovog kluba.

Istina, prve sezone pod trenerom Rudijem Gutendorfom i kasnije njegovim pomoćnikom Turčinom Ozdžanom Arkočem ekipa HSV-a osvaja tek deseto mesto u nemačkom šampionatu iako je pored Buljana klub tada doveo iz Liverpula i Kevina Kigena, u to vreme jednog od najboljih fudbalera na svetu.

Gutendorfa je u toku sezone nasledio Arkoč, a zanimljivo je da kap koja je prelila čašu bio ubedljiv poraz 0:4 u Braunšvajngu, na čijoj je klupi tada sedeo Branko Zebec.

Upravo je Zebec naredne sezone doveden u Hamburg i tada počinje renesansa HSV-a. Buljan, Kigen, Kalc, Magat, Nogli, Memering, golman Kargus i novajlije Hrubeš i Hartvig donose u najveću nemačku luku istorijsku prvu titulu šampiona Bundeslige.

Hamburger će te sezone osvojiti prvo mesto ispred Štutgarta, a Buljan će biti jedan od najstandardnijih igrača u Zebecovom timu.

Finale sa Notingem Forestom

Sledeće sezone HSV gubi trku sa Bajernom u Bundesligi, osvaja drugo mesto u Nemačkoj, ali zato Buljan i saigrači pišu istoriji i na evropskoj sceni. Hamburger Šport Ferajn stiže do finala Kupa šampiona, a na tom putu uspeva u četvrtfinalu da eliminiše i Buljanov bivši klub. U Hamburgu je bilo 1:0, u revanšu u Splitu 3:2 za Hajduk.

Na žalost Nemaca, Zebecov tim u finalu u Madridu gubi od Notingem Foresta sa 1:0.

Ika Buljan će godinu kasnije zaigrati u istom timu i sa Francom Bekenbauerom i još jednom će biti vicešampion Nemačke. Ovog puta pod vođstvom Zebecovog pomoćnika i naslednika Aleksandra Ristića.

A onda će posle četiri sezone napustiti Hamburg. Ukupno je u Bundesligi odigrao 103 utakmica i postigao 22 gola. Prvi pogodak postigao je na debiju protiv Duizburga avgusta ’77, a posebno se pamti da je dva puta tokom bundesligaške karijere bio dvostruki strelac protiv Borusije Dortmund. Prvu put novembra ’79. u Hamburgu u pobedi od 4:0, drugi put marta ’81 u Dortmundu u porazu od 6:2.

Profesionalnu karijeru završio je u njujoškom Kosmosu gde je igrao zajedno sa nekadašnjim reprezentativnim kolegom Blekijem Bogićevićem, ali i slavnim Brazilcem Karlosom Albertom, čuvenim Holanđanom Johanom Neskensom i italijanskim golgeterom Đorđom Kinaljom.

Po povratku iz Amerike jedan period proveo je u Hamburgu u lokalnom klubu Es-Ve Lurup posle čega i definitivno kači kopačke o klin.

Po završetku igračke karijere bio je na raznim funkcijama u splitskom Hajduku, od trenera do sportskog direktora. Bio je trener i u Šibeniku, kao i u Tunisu, Kataru i Kuvajtu.